Na een wat onrustige nacht, vermoedelijk door het late avondeten, stond ik wat gammel op. Maar eerst een eenvoudig ontbijt genuttigd en toen toch de tas gepakt om met de bus naar Can Picafort te gaan, badplaats op 15 minuten rijden. Aangezien mijn schoonzoon hier al eens geweest was moest ik dat toch ook even bezoeken. De bus rijdt ieder kwartier dus dat reizen gaat ideaal. Moeilijkheid is alleen te bepalen welke halte je uit moet stappen. Er stond ‘centrum’ maar dat was niet te zien, halteplaats was vlak voor de Aldi en verder was er geen winkel of terras te bekennen. De afgelopen dagen ben ik al 2x te vroeg uitgestapt dus leek het me verstandig nu maar de volgende halte te nemen. Nou dat was niet direct een succes...voor de deur van een stinkende paardenmanege......

Willekeurig een straatje ingelopen en aan het einde stonden wegwijzers naar politie, kerk en haven. Dat kon niet missen. Uiteindelijk kwam ik dus aan de achterkant van de haven uit waar de zee tegen de rotsen opklotste. Prachtig gezicht en de wandeling meer dan waard. Na een kop koffie, een paar uurtjes aan het strand gelegen, ook hier was het water weer heel helder. Inmiddels de eerste 350 blz. gelezen, net over de helft van het boek. Ook mijn puzzelboekje wordt veel gebruikt.

Na de middag over de boulevard gelopen en in het centrum wat gewinkeld. Leuk stadje. Eind van de middag de bus weer teruggenomen, de halte was makkelijk te vinden want dat van die Aldi had ik nog wel onthouden, zodra je van de autovrije boulevard en centrum kwam, liep je de hoofdweg op.

Het zand en zout van me afgespoeld, de finish van de Tour de France gekeken (jammer dat Dylan net tekort kwam in de sprint) en vanavond maar eens op tijd gaan eten. In die eetzaal is het ook vermaak, wat een verschillende mensen. Sommige mensen lopen echt zo ongemakkelijk bij zo’n buffet, die durven nauwelijks wat te pakken lijkt het. Gelukkig zie ik niet veel mensen die overdadig opscheppen. Er wordt continue vers aangevuld en er is van alles ruim voldoende. Er staat ook elke dag snoep en zo’n chocolade fontein, vermakelijk om die kinderen met hun bordje trots te zien lopen! Het personeel hier is heel vriendelijk, sjouwen zich kapot, ruimen continue tafeltjes af. Als je alleen aan een tafeltje zit, komen ze geregeld even een praatje maken, meesten spreken wel beetje Duits of Engels. Vanavond zat ik naast een Engelse vrouw die ook alleen is, zij gaf me nog een tip om een ander bergdorp te bezoeken. Dus we hebben even gezellig zitten kletsen en ervaringen uitgewisseld.

Vanavond was het niet zo benauwd dus ik ben eens iets verder hier de boulevard afgelopen. Kwam ik ook nog een markt tegen richting strand waar ze veel handwerk verkochten, altijd leuk om even tussen te snuffelen. Terwijl Elvis hier onder mij de sterren van de hemel zingt (maar niet heus... het is niet de beste uitvoering van Elvis...) rust ik uit want ongemerkt staan er toch weer ruim 15000 stappen op de teller vandaag (10 km).

Voor morgen nog geen plannen, ik ga er eerst een nachtje over slapen. Welterusten allemaal.