We worden vrienden, buslijn 324 en ik!

Het was zwaar bewolkt vanochtend dus besloten om nogmaals de bus te pakken naar het historische stadje Alcudia waar op zondag altijd markt is, kennelijk de grootste van Mallorca. De bus stond er al toen ik bij de halte aan kwam en was al erg vol. Onderweg stapten er steeds meer mensen in, dus blijkbaar had elke toerist vandaag hetzelfde plan.

Aangekomen in het drukke stadje bedacht ik me hoe fijn het was dat ik hier vorige week al geweest was toen er geen markt was en ik heel rustig alles heb kunnen bekijken. Hoe anders was dat vandaag! Zo veel kraampjes, echt het slingerde door bijna het hele centrum. Wel leuk om te zien en mee te maken, er was zelfs een bloemenkraam. Tijdje rondgelopen, prachtige ouderwetse snoepwinkel nog gezien, en de kraampjes en winkeltjes met olijfolie, pepers en diverse soorten zout, thee zijn echt geweldig.

Na 1,5 uur de bus naar Alcudia-port genomen en daar de fraaie boulevard 3 km afgelopen. Inmiddels kwam de zon door en werd het snel warmer. Langs mooie villa’s gelopen, kon er wel een uitzoeken. Het was druk op het strand en in de parken, waar op zondag Spaanse families zich voor de hele dag onder de bomen nestelen, compleet met tafeltjes, stoeltjes, koelboxen en voedsel.

Genoeg gezien, bushalte opgezocht die ik warempel heel snel vond, de bus naar Playa de Muro stond al weer gereed, wat ging het allemaal vlekkeloos vandaag. Bezweet maar voldaan terug naar het hotel.

Even bijgekomen met lekkere cappuccino op het terras, daarna naar het strand. Gelukkig had ik de iPad mee en heb ik NPO1 app gedownload op mijn mobiel want ik had vandaag voor geen goud het (radio) verslag van de Tour de France etappe willen missen. Juichend op het strand gezeten toen Wout Poels als winnaar over de finish kwam, wat is hem dat na al die jaren waarin hij knecht was voor andere kopmannen, gegund.

Nu zit ik op balkon Wimbledon finale te kijken en zie ik dat veel Spanjaarden op terras zitten op hun telefoon te kijken waarschijnlijk naar hun landgenoot Alcaraz. Ik heb honger maar wil wel de laatste punten van de wedstrijd zien, even zien hoe lang de heren er nog over doen, anders toch maar onder het eten verder kijken.

Ruben en Simone vertrekken straks weer vanuit Kreta naar Amsterdam, wat gaat de tijd toch snel. Mijn beide kinderen hebben hun welverdiende vakantie er al weer op zitten. Aan alle leuks komt soms een einde, de mooie herinnering neem je mee. Ik mag nog 2 dagen genieten hier en hoop later deze week alle ervaringen met ze te mogen delen, ook wel weer fijn.